یعنی حسین ماتم تو می کشد مرا

آخر نسیم پرچم تو می کشد مرا

این روضه های ماتم تو می کشد مرا

این روز ها به قافله ات فکر می کنم

دلشوره محرم تو می کشد مرا                       

کوفه برای آمدنت در تدارک است

اینگونه خیر مقدم تو می کشد مرا

شام مباهله است زکات رکوع ها

آن ماجرای خاتم تو می کشد مرا

چشم از تو بر نداشته یک لحظه دخترت

دلشوره های همدم تو می کشد مرا

زلفت مباد اسیر دست بادها

وان گیسوان درهم تو می کشد مرا  

دارد نگاه خواهرتو حرف می زند 

  یعنی حسین ماتم تو می کشد مرا

مردان بی مانند

کوچیده اید زود مگر صبرتان کجاست 

من می رسم ز ره ، تو را به خدا پا به پا کنید 

یک کوله بار حادثه ، یک کوره راه عمر باید گذشت ، برایم دعا کنید ...

ایام ، ایام بزرگداشت هفته ی "دفاع مقدس" است . دفاعی که در اکسیر انقلاب ، رنگی از قداست به خود گرفت و ... جنگی که برای ما گنج شد ! یاد و خاطره ی همه ی آن رشادت ها و همه ی آن پایمردی ها را گرامی می داریم . یاد و خاطره ی همه ی آن  از خودگذشتگی های شیرمردان و شیرزنان این مرز و بوم .

 اما "جنگ" ، جنگ است . جنگ از آن پدیده هایی است که عمری به درازای تاریخ پیدایش جوامع و تمدن در نزد آدمیان دارد . از پیدایش این عارضه ی شوم و گاهی هم اجتناب ناپذیر ، جنگ در چهره ی غالب خود ، همواره کاری "مردانه" بوده و "مردان مرد" صفوف مقدم آن را تشکیل می دادند تا سرنوشت خویش را در عرصه ی پیکار تعیین نمایند و در این وانفسا اغلب یا سرافرازانه کشته می شدند و یا با سربلندی پیروز . اما اکنون به موازات کمرنگ شدن آئین فتوت و جوانمردی ( راستی و درستی ) در مناسبات اجتماعی انسان متمدن در عصر هزاره ی سوم ، تو گویی عنصر "مردی" و "مردانگی" حتی دیگر در میدان جنگ هم ، رنگ باخته است ! 

سخن من از گروهک های تکفیری و دست نشانده جاهلی است که امروزه با داعیه ی اسلام خواهی با آن همه ظرافت ها ، درخشندگی ها و گوهرهای ناب و تابناکی که اسلام دارد وارد در عرصه ی نبرد و صحنه ی کارزار شده اند . گروهک هایی که الفبای جنگیدن و اصول اولیع آن را هم نمی دانند ولی در سر سودای تشکیل حکومت و داعیه ی ایجاد تمدن را دارند !! 

در منطق اسلام ، حتی جنگ هم ، آدابی دارد و جنگیدن هم صلاحیتی . اینان می کشند ، اما با نامردی !  خود کشته می شوند ، اما با ذلت و خواری ! نمی دانند که مردن هم لیاقت می خواهد !در عرصه ی پیکار دیگر نه از شهامت ، نه از دلیری ، نه از شجاعت و رادمردی و نه از شرافت و مردانگی در نزد آنان نه نامی مانده و نه نشانی . 

هرچه هست در نزد این دنیاپرستان زبون و اربابانشان ، چیزی جز ترس و ذلت و خواری و حقارت نیست که گاهی آن را در کمال وقاحت و بی شرمی در کشتن اسیری "دست بسته" به تصویر می کشند و گاهی هم با فتوایی بلاهت آمیز همچون "جهاد نکاح" !! ... آری ؛

چو شیران روند از بیشه زار ، کند روبه لنگ آنجا شکار ! 

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد !

جمعه هاطبع من احساس تغزل دارد

ناخدآگاه به سمت توتمایل دارد

بی توچندیست که درکارزمین حیرانم

مانده ام بی توچراباغچه ام گل دارد

" شایداین باغچه ده قرن به استقبالت

فرش گسترده ودردست گلایل دارد

تابه کی یکسره یکریزنباشی شب و روز 

ماه مخفی شدنش نیزتعامل دارد

کودکی فال فروش است وبه عشقت هرروز

می خرم ازپسرک هرچه تفال دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

عیدی که بوی خون می دهد

پروردگارا!

در ماه ترین ماه بندگی ،  در ناب ترین ثانیه های راز و نیاز با تو، میهمان خوان نعمتت بودیم و در تپش نبض تند زمان، چه زود، بدرقه کردیم روزهای روزه داریمان را

پروردگارا ! 

اگر چه عید است و گاه خوشحالی ،دلم آشوب است و غم دارد اگرچه عید است و گاه تبریک   مشامم بوی خون می دهد و در یادم سرزمینی مجسم است که ناله های خواهر و برادرانم را در خود جای داده است .

از درد تنهایی خواهر و برادرانم قلبم فشرده است و حس مرگ دارد،  و حس مسولیتی که ماهیت خوشحالیم را به سخره گرفته  و شادیم را طعنه می زند .عید است ولی چگونه می شود در فراغت از فجایع هولناک آخر الزمانی به استقبال عید رفت و موعود را آرزو نکرد . 

مولای من ! 

نفس نفس تو را آرزو دارم 

خدایا ! 

 با حالی سرشار از معنویت و دل های لبریز از مهر تو، دست های در هم گره شده ای که بوی وحدت می دهند و شعارشان همدلی است، با قدم های استواری که مقصدشان یک پارچگی است، به استقبال روز موعود می شتابیم؛ در شکوه و عظمت نماز عید، غرق شده و با رمضان وداع می کنیم. فرشتگان آسمان، رشک می برند به این همه یکرنگی و اتحاد ما.الهی! نگذار که روزهای بعد از این، عطر پاک رمضان را در یادها گم کند.

غده ی سرطانی آخرالزمان "5"

 شبهه ی سوم ؛ 

سوال : آیا فلسطینیان دشمنان شیعه و اهل بیت هستند ؟

نه تنها در ایام غزه و بعد از آن ، بلکه سالهاست که شبهاتی مبنی بر ناصبی بودن مردم فلسطین به گوش می رسد . برخی با استفاده از این سخن ، چنین می گویند که ما ایرانیان شیعه هستیم و فلسطینی ها از اهل سنت و همینطور ناصبی (دشمن اهل بیت)

بنابراین لزومی نداره ندارد که از فلسطینیان حمایت کنیم و یا اینکه به آنان کمک کنیم . 

تحلیل ؛ 

نکته ی جالب در این بحث اینجاست که این ادعا معمولا از طرف چند دسته از مردم بیان می شود ؛ 

اول : دسته ای از مردم که فکر می کنند ، بسیار مذهبی اند و مذهبی بودن را در عداوت نسبت به غیر شیعیان می دانند !! 

دوم : دسته ی دیگری که تقید مذهبی آنچنانی ندارند ولی تحت تاثیر دسته ی سوم چنین عقیده ای را اخذ می کنند !

سوم : دسته ی سوم را می توان رسانه های تحت تاثیر صهیونیسم دانست که با هدف شبهه پراکنی در میان عموم مردم سعی دارند حس مبارزه و مقاومت و همینطور حس دفاع از فلسطین را در میان مردم ایران کمرنگ کنند . 

دسته ی سوم را می توان به نوعی تغذیه کننده ی مستقیم و غیر مستقیم دسته ی دوم و اول نامید . 

و اما

فلسطینیان دشمن شیعه نیستند ، بلکه مذهب آنان شافعی است و مذهب شافعی ، نزدیک ترین مذهب در میان مذاهب 4 گانه ی اهل سنت به شیعیان است . 

درعین حال در میان مسلمانان فلسطین ، پیروان مذهب شیعه نیز دیده می شود . 

علاوه برآن در میان مبارزان و رهبران فلسطین بسیار دیده شده است که مبارزه ی خود را الهام گرفته از کربلاب حسینی می دانند و اظهار ارادت خود را نسبت به اهل بیت علیهم السلام نشان می دهند . 

مردمی که نام "امام علی بن ابیطالب" و "فاطمه الزهرا" و "حسین بن علی" علیهم السلام رت بر مساجد خود گذاشته اند ؛ چگونه دشمن شیعه اند ؟! 

مردمی که پیرو ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی (امام شافعی) هستند و شافعی خود را محب اهل بیت (ع) می داند و اشعاری را در مدح واقعه ی عاشورا و همچنبن سایر ائمه هدی (ع) سروده است ، چگونه می توانند دشمن امامان و دشمن شیعیان باشند ؟! 

بر فرض محال که فلسطینیان ناصبی و دشمن شبعیان باشند ! کدام یک از دو رفتار زیر در دراز مدت می تواند آنها را به اهل بیت علاقه مند کند ؟ 

حمایت پیروان اهل بیت از آنان در برابر آدمکشان صهیونیست ؛ 

یا تنها گذاشتن آنان در برابر این خونخواران وحشی ؟

علاوه بر آن و باز با فرض اینکه آنان ناصبی باشند ، حمایت از مسلمانانی که با آن ها در خداوند ، پیامبر ، کتاب آسمانی ، قبله و بسیاری از دستورات اسلام اشتراک داریم ، واجب است یا اینکه نظاره گر از بین رفتن امت اسلامی به دست صهیونیست هایی باشیم که دشمن اصلی انسانیت است و نه تنها دشمن اسلام . 

اولین کسانی که این شایعه دشمن بودن فلسطینیان با شیعیان و اهل بیت را در میان امت اسلام منتشر کردند ، رسانه های صهیونیستی بودند و هدف آنان از این کار ، محروم کردن فلسطینیان از حمایت قوی ترین کشور شیعی دنیا یعنی ایران اسلامی است . 

غده سرطانی آخرالزمان "4"

شبهه دوم ؛

شبهه ی فروش زمین 

سوال : آیا فروش زمین توسط فلسطینی ها واقعیت دارد ؟ این فلسطینی ها مگر خودشان زمین ها و باغ هایشان را به صهیونیست ها نفروخته اند که حالا اینقدر اعتراض می کنند ؟؟ 

ماجرا چیست ؟

پاسخ : فلسطین پس از جنگ جهانی اول به قیمومیت انگلستان درآمد . 

بریتانیا حکومت نظامی در فلسطین تشکیل داد . انگلستان در سال 1917 طی اعلامیه ای که به وعده ی بالفور مشهور است ، به صهیونیست ها اجازه داد که در سرزمین فلسطین کانون ملی یهود ایجاد کنند . از این پس اشغالگران انگلیسی با وضع اتواع و اقسام قوانین ، شرایط را برای اشغال زمین ها ، ساختمانها و باغات فلسطینی توسط یهودیان فراهم کردند . 

آن دسته ی قلیل از فلسطینیان که زمین های خود را فروختند ( کمتر از یک درصد از کل جمعیت فلسطین ) اکثرا نه با طیب خاطر ، که در اثر شرایط بوجود آمده از قوانین انگلیس در مورد کشاورزان فلسطینی بود که مجبور به فروش زمین های خود شدند . 

به عنوان مثال دولت انگلیس ، مقدار مالیات ها را افزایش می داد و همزمان از صدور حبوبات و زیتون که عمده محصول کشاورزان فلسطینی بود ، جلوگیری می کرد . درنتیجه کشاورزان از عهده ی مخارج و مالیاتها بر نمی آمدند و به ناچار ملک خود را به معرض فروش می گذاشتند . 

پس از مدتی مشاهده شد که یهودیان ، فلسطینیان را به فروش زمین هایشان ترغیب می کنند و با ایجاد شرایط سخت ، آنها را در فشار قرار می دهند . در این هنگام بود که علمای فلسطینی فتوایی شرعی مبنی بر حرام بودن فروش زمین به یهودیان و مباح بودن خون کسی که چنین کاری انجام می دهد ، یا واسطه ی این کار باشد صادر کردند . 

اسرائیلی ها چقدر زمین خریدند ؟ 

_ ساکنان یهودی فلسطین قبل از جنگ جهانی اول ؛ 1.55 درصد از کل مساحت فلسطین 

_ اجاره ی زمین به آژانس یهود توسط انگلستان ؛ 0.64 درصد 

_ اراضی اهدایی انگلستان به آژانس یهود ؛ 1.20 درصد 

_ خرید زمین از زمین داران غیرفلسطینی ( اتباع سوری ، لبنانی و ..) ؛ 2.31 درصد 

_ اراضی که از مالکان فلسطینی خریداری شده است ؛  0.96 درصد 

مجموع همه ی این زمین ها = 6.66 درصد از کل مساحت کشور فلسطین .

درهرحال چنان که آمد ، جمع ارقام زمین های واگذار شده به صهیونیست ها ( با احتساب زمین هایی که از قبل در اختیار مردمان یهودی این سرزمین بوده ) در زمان سلطه ی انگلیس ، تقریبا 2 هزار کیلومتر مربع است که در مقایسه با 27 هزار کیلومتر مربع مساحت فلسطین ، فقط 6.66 درصد می شود که از این درصد هم چیزی حدود یک سوم آن از طریق خرید به صهیونیست ها رسیده است و مابقی با مساعدت انگلیس در اختیار آنها گذاشته شده است . 

این بدان معنی است که تنها چیزی حدود 3 درصد از زمین های فلسطین به صهیونیست ها فروخته شده است و تا به حال تمام اراضی فلسطین با کشتار و وحشی گری غضب شده است . 

صهیونیست ها با ایجاد چنین شبهات و القای دروغ همواره درصددند که آتش مبارزه و خشم مسلمانان و افکار عمومی جهانیان را علیه خود آرام نگه دارند و علاوه برآن ، وجهه ی حقانیت و مشروعیت به جنایات خود بدهند . 

برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به : کتاب فروش زمین ، شایعه یا واقعیت 

نوشته مجید صفاتاج ، دفتر جنبش مقاومت اسلامی حماس در تهران 

غده ی سرطانی آخرالزمان "3"

قطعا فلسطین به دست مردم فلسطین برخواهد گشت و این زائده ی دروغی و جعلی (اسرائیل) ، از صحنه ی جغرافیا محو خواهد شد ؛ در این تردیدی نیست . 

مقام معظم رهبری 

دراینجا بنابر اهمیت موضوع فلسطین و حساسیت آن ، به بررسی شبهات مربوط به این حوزه خواهیم پرداخت .

شبهه ی اول : شبهه ی مسجد و خانه ! 

سوال : آیا درست است ایران برای فلسطین این قدر بی تابی از خود به خرج دهد ، درحالی که خود فلسطینی ها معلوم نیست می خواهند چه کار کنند ! بعضی هایشان مشغول بده و بستان با اسرائیل هستند و خیلی معلوم نیست که برای خاکشان دل مشغولی داشته باشند . 

آن وقت ایران "کاسه ی داغ تر از آش شده" و لقمه از دهان مردمش می گیرد و به آنها کمک می کند . با اینکه خیلی از ایرانی ها به کمک مستحق ترند و به قول قدیمی ها "چراغی که به خانه رواست ، به مسجد حرام است" ! 

پاسخ به شبهه ی مسجد و خانه : 

اولا این مثل معروف "چراغی که به خانه رواست ، به مسجد حرام است" ، برخلاف اصول انسانی و موازین اخلاقی است به نحوی که خود نقض کننده ی مفهوم ایثار به عنوان عالی ترین خلق و خوی انسانی به شمار می رود و البته با مبانی اسلامی نیز مغایرت دارد . 

بانوی بزرگ اسلام ، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) می فرمایند : "الجار ، ثم الدار" 

نخست همسایه ، آن گاه خانه ! 

این ضرب المثل ( چراغی که به خانه رواست .. ) درواقع یک شعار ارتجاعی و برخلاف اصول انسانی است که تنها در فلسفه ی اومانیسم ( انانیت و خودخواهی) می توان برای آن توجیهی پیدا نمود . یعنی کسانی که می خواهند همانند حیوانات تنها به فکر تامین منافع حقیر خود باشند و از هرچه بر سر دیگران بیاید ، باکی نداشته باشند ( در صورتی که سرنوشت تک تک انسانها ، در گرو سرنوشت جامعه است و همسایه هم ، بخشی از جامعه جهانی است که انسان در آن زندگی می کند و از باب "کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیه" ، همه انسانها در قبال همدیگر مسئولیت دارند ) 

اما سه اصل اساسی و عقلایی در پاسخ به این موضوع : 

از منظر "انسانیت" ؛ 

به گفته ی سعدی (علیه الرحمه) : 

بنی آدم اعضای یک پیکرند 

که در آفرینش ، زیک گوهرند 

چو عضوی به درد آورد روزگار 

دگر عضوها را نماند قرار 

تو کز محنت دیگران بی غمی 

نشاید که نامت نهند "آدمی" 

از منظر "موازین اسلامی" ؛ 

پیامبر اکرم (ص) فرمودند : 

کسی که استغاثه (کمک خواهی) انسانی (و نه مسلمانی ، بلکه انسانی) را بشنود ، و به یاری او نشتابد ، مسلمان نیست . و نیز از آن حضرت روایت شده است که : 

کسی صبح از خواب برخیزد و اهتمام به اصلاح امور مسلمانان و جانعه و امت اسلامی نداشته باشد ، مسلمان نیست . 

از منظر "سیاست" ؛ 

به فرموده ی امام راحل : 

اینها (اسرائیل) تمام منطقه را (بنابر شعار قلمروی حکومتی نیل تا فرات) تمام منطقه را می خواهند . 

چنانکه امروز در خاک فلسطین ، با خوی وحشی گری صهیونیست مقابله نشود ، فردا روز نوبت به ایران می رسد و آن روز دیگر "نه چراغی می ماند ؛ و نه خانه ای" ! 

حضرت علی (ع) در این باره می فرمایند : اگر به مقابله با دشمن نروی (امروزه فلسطین ، خط مقدم و خاکریز اول مقابله با دشمن دین و انسانیت یعنی صهیونیسم به سرسپردگی استکبار است ) ؛ مجبور خواهی شد در پشت در خانه ات با او مقابله کنی !! 

در اندیشه ی تربیت یافتگان مکتب سیاسی_الهی امام خمینی (ره) یعنی بسیجیان ؛ مرزهای خانه هرآنجا بود که بانگ لااله الا الله سر داده می شود . وسعت نگاه بسیجی در حوزه ی زمان به او نگرشی تاریخی داده و در حوزه ی مکان به او نگرشی جهانی . 

در تفکر جهان شمول و جامعه شناختی بسیج ، اساسا فلسطین جزئی از خانه بود (فلسطین پاره ی تن اسلام است) که اکنون در دست نامحرمان است و در تعامل بسیج با اهل خانه ، فرهنگ ایثار و مروت حاکم بود . گذشته از نوع نگاه او به خانه و وسعت مرزهای آن ، چراغی اگر بود ، اول برای همسایه بود ؛ اما چه شد که نزد عده ای طی سال های پس از جنگ ، به تدریج "چراغی که به خانه رواست ، به مسجد حرام شد" ؟! 

غده ی سرطانی آخرالزمان "2"

سرزمین فلسطین ، تاریخچه دیرینه ای دارد و کشمکش های فراوانی را در طول هزاران سال به خود دیده است . 

افزون بر اماکن مقدس دین و آئین اسلام ؛ توجه خاص آئین های یهودیت و مسیحیت و وجود اماکن مقدس آنان ، اهمیت بسیار و جایگاه ممتازی را برای این سرزمین به وجود آورده است . 

از منظر یهودیت ، این منطقه که زمانی سرزمین موعودشان بوده با سرنوشت قوم بنی اسرائیل گره خورده ؛ 

و از منظر مسیحیت ، زندگانی حضرت عیسی مسیح (ع) در این ناحیه ، قداست بسیاری به آن بخشیده است . افزون بر آن ، انتظار بازگشت دوباره مسیح و شکست دجال در نبرد نهایی بین حق و باطل ، خیر و شر ( نبرد آرماگدون ) در این سرزمین ، توجه و علاقه بسیاری از مسیحیان را در سراسر جهان به خود معطوف ساخته است . 

موطن اجدادی چندین هزار ساله فلسطینیان ، تقریبا از صدر اسلام  ، همواره بخشی از قلمروی اسلامی بوده است ( جز در دوره ی کوتاه صلیبیان ) . 

اما در اواخر جنگ بین الملل اول ، فلسطین به اشغال انگلستان درآمده و با توطئه صهیونیسمم در قالب اعلامیه بالفور و تحت قیمومیت انگلستان ، مقدمات تشکیل دولت یهودی با سرازیر کردن یهودیان سراسر جهان به این منطقه و اخراج ساکنان مسلمان و مظلوم آن فراهم آمد تا عملا در سال 1948 ، اسرائیل در دل سرزمینی اسلامی ، علنا اعلام موجودیت کرد !! 

از همان زمان که توطئه صهیونیست ها برای برپایی دولت یهودی برملا شد ، قیام ها و مبارزات متعددی در سرزمین فلسطین شکل گرفت . بویژه پس از سال 1987 ، تلاش های متعددی از سوی کشورهای عربی برای بازپس گیری سرزمین فلسطین در قالب چندین جنگ ، انجام گرفت که حاصلی جز شکست کشورهای عربی و اشغال اراضی بیشتری از سرزمین پاک و مقدس فلسطین در بر نداشت . 

پس از آن ، برخی از کشورهای عربی به سازش با رژیم صهیونیستی تن داده و رفته رفته مبادرت به رسمیت دانستن این رژیم غاضب کردند . اما در سال 2000 میلادی موج جدیدی از مبارزات مردمی به نام انتفاضه مسجد الاقصی ، شکل جدیدی از مقاومت را رقم زد و با شعله ور شدن دوباره آن در سال 2006 و با روی کار آمدن دولت مردمی حماس با اتکا به اکثریت آرای فلسطینیان ساکن در کرانه باختری رود اردن در شرق فلسطین  و نوار غزه در جنوب آن ، حاکی از تداوم مبارزه و مقاومت مردمی به رغم ترور رهبران و مبارزان فلسطینی از سوی اشغالگران صهیونیستی است . 

ادامه دارد . 

غده ی سرطانی آخرالزمان "1"

"هر یک وجب از خاک فلسطین ، یک وجب از خانه ی مسلمین است . هر حاکمیتی غیر از حاکمیت فلسطین و حاکمیت مسلمین بر کشور فلسطین ، حاکمیت غاضب است . حرف ، همانی است که امام راحل عظیم الشان فرمود : اسرائیل بایستی محو شود ... .بحث ، بحث یهودی نیست . مسآله ، مساله غضب خانه ی مسلمین است." مقام معظم رهبری

اصل ماجرا اصل ماجرای فلسطین چیست ؟

اصل ماجرا این است که یک عده از یهودیان متنفذ در دنیا به فکر ایجاد یک کشور مستقل برای یهودیها افتادند . از فکر اینها دولت انگلیس استفاده کرد و خواست مشکل خود را حل کند . البته آنها قبلا به فکر بودند به اوگاندا بروند ؛ لذا رفتند به ایتالیائیها _که آن وقت طرابلس در دست آنها بود_ صحبت کردند ؛ اما ایتالیایی هابه اینها جواب رد دادند . بالآخره با انگلیسی هاکنار آمدند . انگلیسیها آن وقت در خاورمیانه اغراض بسیار مهم استعماری داشتند ؛ دیدند خوب است که اینها به این منطقه بیایند ؛ اول به عنوان یک اقلیت وارد بشوند ، بعد آهسته ،آهسته  توسعه پیدا کنند و گوشه ای را ، آن هم گوشه ی حساسی را بگیرند و دولت تشکیل بدهند و جزو متحدین انگلیس باشند و مانع بشوند از اینکه دنیای اسلام بخصوص دنیای عرب در آن منطقه اتحادی بوجود بیاورند . بنابراین ، در درجه ی اول کمک کشور انگلیس بود و بعد اینها یواش یواش از انگلیس جدا شدند و به آمریکا متصل شدند ؛ آمریکا هم اینها را تا امروز زیر بال خودش گرفته است . 

بیانات رهبر انقلاب در خطبه های نمازجمعه  1378/10/10

صهیونیسم ؛ صهیونیسم مسلک گروهی است که طرفدار سلطه و نفوذ یهودیان بر اقوام و ملل دیگرند . لغت نامه دهخدا 

صهیونیسم جریانی است که از اواخر قرن نوزدهم به منظور ایجاد یک میهن یهودی در فلسطین به وجود آمد . نام این مرام از کوه صهیون (آرامگاه داود نبی) در اورشلیم (بیت المقدس) گرفته شده است . لغتنامه معین

 صهیونیسم سیاست و خط مشی نیست ؛ صهیونیسم عقیده ی یهود است برای زندگی در ارض موعود و حقوق مردم یهود باید به رسمیت شناخته شود .سخنرانی جورج بوش پدر در سازمان ملل 1992صهیونیسم نوعی ناسونالیسم یهودی است . آبا ابان تئوریسین یهود ( کتاب تاریخ قوم من ، ص 420 ) بنیانگذار این نهضت در عصر جدید ، فردی یهودی به نام تئودر هرتسل است . 

اندیشه ی او در اولین کنگره یهودیان صهیونیست که در سال 1897 در شهر بازل برگزار شد ، به تفضیل در کتابش به نام دولت یهود تدوین گردید . بیست سال بعد ، یعنی در سال 1917 دولت انگلستان اعلامیه معروف به بالفور را صادر و موافقت خود را مبنی بر تاسیس یک حکومت مستقل یهودی در کشور فلسطین اعلام کرد ! پس از جنگ جهانی دوم در سال 1947 و به بهانه ی قتل عام یهودیان توسط نازی های آلمان ( دروغی به نام هلوکاست) ، سازمان ملل متحد رای به تقسیم فلسطین و ایجاد کشوری یهود نشین را صادر کرد . بدین ترتیب در سال 1948 میلادی کشور مستقل اسرائیل اعلام موجودیت کرد . معتقدان به صهیونیسم ، صهیونیست خوانده می شوند . "مسیحیان صهیونیست" و در سالهای اخیر حتی "مسلمانان صهیونیست" به افرادی گفته می شوند که معتقد به شکل گیری دولت یهود در ارض کنعان ( نام قدیمی فلسطین ) هستند . به عنوان مثال سیاست های ایالات متحده امریکا و همچنین دولت هایی چون مصر ( در زمان انور سادات و مبارک ) و اردن ( ملک عبدالله ) و .. سیاست هایی صهیونیستی نامیده می شود . 

ادامه دارد 

خدایا! مرا ببخش

شبی که شیاطین در بند اسارتند و آدمیان ایمن از آنها . . .
 ای خدا ای فاتح هر مشکلم
                                              وی همه آرامش جان و دلم
 بشنو از دل راز یک بی آبرو
ده مجال گفتگو ،
 در شب احیا به تو رو کرده ‏ام
خویش را با توبه همسو کرده ‏ام . . .
آمده‌ام ای خوب‌ترین!
                                           ای بهترین!
                     ای مهربان‌ترین!
 تا در میهمانی بندگانت مرا نیز بپذیری و
                                      بخشش گناهان را بدرقه ی راهم کنی.

                                                                  الهی العفو ، العفو ، العفو…