چادر پوششی تجملی !
در طول تاریخ انتخاب نوع پوشش از بدیهی ترین نیازهای انسانی بوده است . نیازی که بر اساس مختصات جغرافیایی ، تمدن فرهنگ و آیین مذهبی و سلایق اقوام انواع و اشکال مختلف به خود گرفته است .
اگرچه با صنعتی شدن کشورها در دهه های اخیر و ظهور پدیده ای به نام مد از همبستگی پوشش و فرهنگ در سرزمین های مختلف کاسته شده به حدی که نوعی از پوشش در سرتا سر جهان با ویژگیهای یکسان قابل مشاهده است ، خوشبختانه هنوز می توان در کشورهای در حال گذار شرقی لباس ها و پوشش های محلی را در همان شکل سنتی و اصیل مشاهده کرد .
یکی از این انواع پوشش شرقی چادر است که خود گویای اصالت تمدن و فرهنگی غنی است ، تمدنی که اصالت اندیشه را بر اصالت بدن برگزیده و هویت انسانی را در نزدیکی او به روحی معنوی در ماوراء تعریف می کند .
.
.
.
در حالی که پوشش مناسب اسلامی متناسب با اقلیم و فرهنگ برای اهالی اندیشه دغدغه است آنچنانکه شاهد تجمعی اعتراض آمیز نسبت به پدیده ی بد پوششی در میان مردان و زنان ایرانی هستیم ، اما رصد دقیق سازو کار و چرخه ی تولید وتوزیع و یا واردات انواع پوشش در ایران ظرایف پنهانی از هزار توی بی توجهی به پوشش مناسب از سوی متولیان امر را آشکار می سازد .پرسشی دقیق که می تواند مسیر رسیدن به پاسخی روشن را هموار سازد
در حال حاضر دسترسی به انواع پوشش راحت ، کاربردی و اصیل و ساده به چه میزان مقرون به صرفه است ؟
به طور مثال شهروند ایرانی با مقایسه ی قیمت انواع پوشش اجتماعی اعم از مانتو های تنگ و چسبان ، مانتوهای بلند و گشاد با پارچه و دوخت مناسب ، شلوارهای تنگ و شلوارهای خوش دوخت مناسب و یا در قیمت گذاری ساده ترین شکل پوشش _چادر_ به چه نتیجه ای خواهد رسید ؟ .
.
. این مطلب ادامه دارد