بعد از سال ها تقدیر آنچنان رقم خورد تا سفر را بر قرار ترجیح داده و رهسپار نصف جهان شویم .شهری با ظرفیت های عظیم تاریخی،فرهنگی ،هنری و صنعتی که مشتاقان را از سراسر جهان به خود جلب می کندتا در سایه ی این زیباییهای شگفت لختی دل در گرو آرامش نهند و دمی بیاسایند .رفتیم تا خود را در آیینه ی زمان جستجو کنیم.
بمان تا با هم این سفر را مرور کنیم
حال که به شهر ما آمده اید، این رو واستون میزارم:
اصفهان نصف جهان من و توست
اصفهان راحت جان من و توست
مسجد زاهد و میخانه ی مست
راز پیدا و نهان من و توست
هر شهیدی که به خاکش خفته
روح بیدار زمان من و توست
داغ خونریزی افغان و مغول
بر دل شهر و به جان من و توست
زخم تاریخ درونش جاریست
مرده رودش نگران من و توست
بسکه خشکیده و لب تر کرده
زخمِ واکرده دهان من و توست
بر دل نقش جهانش دیدم
نقشی از درد جهان من و توست
مسجد و حوزه و بازارش گفت
دین ما در غم نان من و توست
مسجد شیخ بُوَد لطف الله
مسجد شاه، امان من و توست
شیخ و شاهی که به هم پیوستند
مَثَلِ گرگ و شبان من و توست
چهارباغش قفس بیکاران
قفس نسل جوان من و توست
شهر زنده ست و نفس می گیرد
خفگی از خفقان من و توست
اصفهان شهر قشنگی ست ولی
زشتی از فکر و گمان من و توست(م.ن بی تو)
شعری بسیار خوب .لطفا شاعرش رو معرفی کنید.
