فرشتگان قصاب Butcher Angels

شب گذشته فرشتگان قصاب به کارگردانی سهیل سلیمی و تهیه کنندگی محمد قهرمانی  در سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجربر پرده ی نقره ای به نمایش در آمد امسال در حالی موسسه ی شهید آوینی با چندین فیلم سینمایی وانیمیشن بلند از جمله «گام های شیدایی»(حمید بهمنی)، «فرشتگان قصاب»(سهیل سلیمی)، «بوشهر 9:20» خود را آماده ی حضور در جشنواره ی فیلم فجر کرد که انتشار ویدئویی از «دارین حمسه» -بازیگر لبنانی مشهور که در فیلم «فرشتگان قصاب» نیز حضور داشت- حاشیه ساز شد و این فیلم را به حاشیه کشاند و علیرغم سوژه خوب و جلوه های ویژه در خور توجه این فیلم در بخش خارج از مسابقه در جشنواره شرکت کرد.

"فرشتگان قصاب" ماجرای فرهاد، مردی افغان را روایت می‌کند که همسرش در حمله آمریکایی‌ها در مدرسه‌ای گرفتار شده‌است. در این فیلم ستاره پسیانی، محمدرضا غفاری، دارین حمزه و... بازی می‌کنند. سلیمی در کارنامه خود کارگردانی "جدال در عمق 30 متری"، "آخر دنیا، اول بهشت" و کارگردانی و تهیه‌کنندگی فیلم "روز تمرین" را دارد.

فرشتگان قصاب به حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان و مصائب و مشکلاتی که در جریان ورود این نیروهای اشغالگر در کشور همسایه مان برای خانواده های افغان روی داده است پرداخته و اساسا مطرح شدن چنین مساله ای در سینمای ایران به احساس همدردی مخاطب ایرانی با زنان و کودکان بی پناه کمک شایان ذکری دارد این فیلم برای نخستین بار به موضوع  قاچاق بدن انسان می پردازد که یکی از مسائل اساسی کشورهای اشغال شده منطقه از جمله افغانستان و سوریه است . اگرچه مخاطب درجستجوی صحنه های بی بدیل در سالن نیمه پر به انتظار نشسته اما در پایان با د لخوری از سالن خارج می گردد چرا که صحنه های فیلم تداعی کننده ی فضای  واقعی جنگ و اشغال نیست ،لهجه ی گویش افغانی به درستی از سوی بازیگران ادا نمی شود وفیلم  دچار شعار زدگی است. در مجموع از فرآیند فیلم نتیجه ی بهتری انتظار می رفت ولی موضوع به درستی پرداخت نشده تا جایی که تک صحنه های خوب فیلم هم به فراموشی سپرده می شود. و علیرغم تلاش فراوانی که برای طرح ابعاد مختلف حضور اشغالگران شده ولی صحنه ها از هم جدا به نظر می رسند ودر قالب یک فرآیند به نتیجه ی مطلوب دست نیافته اند.با توجه به آنچه مطرح شد زمان دیر هنگام اکران فیلم هم سبب دلزدگی و خستگی مخاطب بود تا جایی که در اواسط زمان پخش فیلم حدود نیمی از سالن خالی بود.

اگرچه این فیلم حواشی خاص و ابهامات فراوانی پیش از اکران داشت و در رده ی فیلم های خوب جشنواره به شمار نمی رود اما نباید از چند نکته غافل بود نخست آنکه در شرایط فعلی بارقه ای از امید برای ساخت فیلم های بهتر در خصوص کشورهای مسلمان و ایجاد همدردی و همبستگی امت واحده اسلامی به دور از شیوه های اغوا کننده دیده می شود و دیگر آنکه تلاش علی باقری در جلوه های ویژه قابل تقدیر است که تلخی و رنج حاکم بر کشور اشغال شده را به کام مخاطب می ریزد.