اقتصاد مقاومتی به معنای ریاضت اقتصادی نیست
اقتصاد مقاومتی یعنی بازرگان ایرانی در خدمت مصالح ملی نه در خدمت منافع شخصی
رفتم فروشگاه تواضع تا کمی میوه ی خشک بخرم و از آخرین قیمت آجیل با خبر بشم
آجیل شور کیلویی 55000 تومان
البته تعجب هم نداشت
ظرفی آنطرف تر توجهم را جلب کرد رفتم جلو ولی ...
پرسیدم ببخشید این خوراکی چیه ؟
پیرمرد فروشنده گفت :
گردوی آمریکایی دخترم
گفتم :شما دیگه چرا ؟!
ظرف گردوی ایرانی رو نشون دادم و گفتم
وقتی محصولی با این کیفیت از نوع وطنیش وجود داره چرا باید ایرانی هزینه کنه و گردوی آمریکایی بخره ؟!
مشغله های این روزهایم مرا با خود می برد
آنچنان که در لحظه هایم گم شده ام
چه قدر زود زمان مرا به ایستگاه آخر رساند 365 روز دیگر از جیره ی عمرم رو به پایان است و من خیره ی گذشته های نزدیکم !
مگر می شود؟!
آخر جز تکرارهای بی پایان چه سهمم بوده است در ثانیه های حیرانی ؟!
ای حیات در من دمیده شده !
ای نیکو یار آشنا !
ای محرم نفس های اضطراب !
اندیشه ام را درمان کن که تقلب را به نام تو مهر نزند
و جز تو را باور نکند
و غیر تو را درمان نداند
قدم هایم مرا با خود می برد
و من در پس کوچه های ذهنم غرق ...
سو سوی چراغ کوچه را به گفتگو
که
پیرمرد رفتگر کوچه های تکراری من
لبخند زد و گفت : سلام
سلام گفتم و یادم آمد که 365 شب است که قصه ی او تکرار می شود و
من رفتگر کوچه های آشنا را فراموش کرده ام !
بنیاد نوبل بنا به وصیت دانشمند سوءدی جناب آلفرد نوبل که او را به عنوان مخترع دینامیت نیز می شناسند در اوایل قرن نوزدهم تاسیس گردید . بنیاد نوبل از آن زمان تا کنون ، بنا بر وصیت موسس و بنیانگذارش ، متولی اهداء معتبرترین جایزه ی علمی در دنیا (جایزه نوبل) به دانشمندانی است که در طی یک سال ، بیشترین خدمات بشردوستانه را در رشته های فیزیک ، شیمی ، پزشکی ، ادبیات ، صلح و اخیرا اقتصاد در دنیا دارند .
اما در میان جوایز شش گانه ی نوبل ، جایزه ی صلح آن ، داستانی دیگر دارد ! گفتنی است که این جایزه که به عنوان سیاسی ترین جایزه ی علمی در دنیا شناخته می شود ؛ برخلاف سایر جوایز دیگر نوبل که در استکهلم سوءد به برگزیدگان آن اهدا می شود ، این جایزه (جایزه صلح نوبل) همه ساله در اسلو پایتخت کشور نروژ اهدا می شود . هرچند جناب آلفرد نوبل در وصیت نامه ی خود در مورد جایزه صلح نوبل چنین وصیت کرده اند که : "این جایزه به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل ، یا انحلال و یا کاهش ارتش ها ! و یا تشکیل و ترغیب کنفرانس های صلح کرده باشد."اما حقیقت آن است که اهداء این جایزه که برای اولین بار در سال 1901 صورت گرفته تا اکنون به جز چند مورد معدود که به افرادی همچون :
بنیانگذار صلیب سرخ جهانی ، مادر ترازا (تاسیس کننده ی ماموران امور خیریه در هند و فعال در عرصه ی خدمات انسان دوستانه) ،
جناب نلسون ماندلا (رییس جمهور آفریقای جنوبی و چهره ی انقلابی و مبارز علیه آپارتاید یا همان تبعیض نژادی) و سازمانهای بین المللی فعال در عرصه های بشردوستانه همچون یونیسف (صندوق کودکان ملل متحد) ؛
کمیسیون عالی پناهندگان سازمان ملل ؛ و .. همگی جوایزی است که کاملا با اهداف و غرض ورزی های سیاسی اهدا شده است .
(برخلاف تصور عموم ، جناب مهاتما گاندی هیچگاه برنده ی جایزه ی صلح نوبل نبوده اند )
این رویکرد ؛ یعنی رویکردی کاملا سیاسی در اهداء جایزه ی صلح نوبل ، رویکردی است که در دهه های اخیر ، بر شدت و حدت آن از سوی اهداکنندگان این جایزه افزوده شده است به نحوی که در دو ، سه دهه ی اخیر ، تمامی افرادی که جایزه ی صلح نوبل را دریافت کرده اند ، همگی شخصیت هایی بوده اند که در راستای منافع استکباری غرب و هماهنگ با آن ، عمل کرده اند .
البته این اولین باری نیست که غرب یک بنیاد آکادمیک و علمی را چنین به مصادره ی سیاسی خود در می آورد !
بنیاد دیل کارنگی یکی دیگر از این بنیادهای علمی است . جناب دیل کارنگی را که در ایران بیشتر با کتاب های آیین دوستیابی و کتاب آیین سخنرانی می شناسیم ؛ یکی از سخنوران موفق در عرصه ی پیشرفت و موفقیت بود که بعد از وفات ایشان ، بنیاد دیل کارنگی با همان اهداف تاسیس شده و به فعالیت های علمی روی می آورد . اما بعد از چند دهه ، بنیادی که مردمی بوده و در عرصه های پیشرفت ، موفقیت ، فروشندگی و تجارت فعالیت می کرد ؛ امروزه بودجه ی خود را از سازمان سیا دریافت نموده و در راستای گسترش سبک زنگی غربی در اقصی نقاط دنیا فعال است به گونه ای که اساتید آن به عنوان سخنرانان عرصه ی موفقیت در گوشه و کنار جهان با اجرای کنفرانس های سخنرانی خود ، به جاسوسی برای سازمان سیا می پردازند .
اما نگاهی گذرا به شخصیت هایی که در دو ، سه دهه ی اخیر و قبل از آن موفق به دریافت جایزه ی صلح نوبل شده اند ، خود شاهدی است بر مدعای ما . افرادی همچون :
روزولت رییس جمهور آمریکا در جریان انفجار بمب های هسته ای در ژاپن .
انور سادات رییس جمهور مصر و یاسر عرفات رییس جمهور تشکیلات خودگردان فلسطین و رییس و بنیانگذار جنبش فتح ؛ که به هردوی این افراد در جریان انعقاد معاهده ی صلح با اسراییل معروف به معاهده ی کمپ دیوید ، جایزه ی صلح اهدا گردید .
مناخیم بگین رییس جمهور اسبق اسراییل .
گورباچف دبیرکل حزب کمونیست و آخرین ریس جمهور آن که در جریان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و در بحبوبه ی جنگ سرد در نظام دو قطبی آن زمان ، بزرگترین خدمت را به منافع آمریکا نمود .
اسحاق رابین نخست وزیر سابق اسراییل .شمون پرز ، دیگر نخست وزیر رژیم جنگ طلب ، کودک کش و نامشروع صهیونیستی . جیمی کارتر رییس جمهور آمریکا در دوران جنگ هشت ساله ی تحمیلی دنیا به سردمداری غرب و آمریکا علیه ایران . هنری کسینجر مشاور یهودی الاصل امنیت ملی کاخ سفید . شیرین عبادی (یکی از چهره های معاند و برانداز نظام جمهوری اسلامی) در راستای تلاش های او در جهت احقاق حقوق بشر در ایران !
بویژه حقوق مربوط به کودکان و زنان ! دالایی لاما ؛ با نفوذترین چهره در میان بوداییان تبت که هر از چندگاهی علم جدایی طلبی از کشور چین را برداشته و خود ابزار و اهرمی است در خدمت دولت مداخله گر آمریکا که بوسیله ی او ، هرگاه بخواهد بر کشور چین به عنوان کشوری که عضو شورای امنیت ملی سازمان ملل و دارای حق وتو است ؛ فشار بیاورد ، از وجود او و پیروانانش استفاده می کند . رهبر دین و آیینی که فتاوای قتل و کشتار مسلمانان میانمار را صادر کرده و می کند ؛ به عنوان چهره ای صلح طلب در دنیا معرفی می شود . و سرانجام جناب باراک اوباما رییس جمهور صلح طلب ایالات متحده آمریکا !!
بیانیه هنرمندان: سربازان وطن ما را آزاد کنید
تعداد زیادی از اهالی سینما و فرهنگ در نامهای خطاب به سازمان ملل، شخصیتهای بین المللی و دولت پاکستان، از آنها خواستند مرزبانان ربودهی شده ایرانی را آزاد کنند.
متن بیانیه هنرمندان به شرح زیر است:
«ما هنرمندان ایران با هر سلیقه و نگرش، ازهمه مقامات مسئول و با نفوذ جهان، سازمان ملل ونیز دولت دوست و همجوار پاکستان درخواست داریم، تا به عنوان عملی انساندوستانه، همه توان خودرا بکار گیرند که هرچه زودتر جوانان ما، این سربازان بیگناه به گروگان گرفته شده در مرزهای جنوب شرقی کشورمان، به دامان گرم خانوادههای نگرانشان بازگردند.
عزت الله انتظامی، جمشید مشایخی، علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، داوود رشیدی
اسامی بترتیب زمان تایید و امضاء:
پرویز پرستویی، رضا کیانیان، مرتضی سرهنگی، هدایت الله بهبودی،، کیومرث پوراحمد، سید رضا میرکریمی، کمال تبریزی، حمید فرخنژاد، رخشان بنیاعتماد، مهتاب کرامتی، رویا نونهالی، فرهاد توحیدی، جمال شورجه، امیر شهاب رضویان، محمدرضا شرفالدین، محمدمهدی عسگرپور، ناصر تقوایی، مرضیه وفامهر، اصغر فرهادی، مینو فرشچی، بهرام رادان، تهمینه میلانی، میترا حجار، سهیلا گلستانی، احسان عبدیپور، محمود کلاری، اسحاق خانزادی، رویا تیموریان، مسعود رایگان، درنا مدنی، رضا اعظمیان، جواد شمقدری، رامبد جوان، محسن امیر یوسفی، رضا درمیشیان، مهدی سجادهچی، حسن فتحی، هانیه توسلی، امیر جعفری، مهناز افشار، صابر ابر، سحر دولتشاهی، گوهر خیراندیش، روح الله سهرابی، دانش اقباشاوی، مجتبی میرتهماسب، احمدرضا درویش، مریلا زارعی، وحید موسائیان، محمدعلی سجادی، نادر مقدس، لیلا زارع، پژمان بازغی، رضا عطاران، محمد احسانی، شبنم مقدمی، کوروش سلیمانی، پرویز شیخطادی، محمد رسولاف، رضا غفاری، جعفر پناهی، هنگامه قاضیانی، لیلا ارجمند، چکامه چمنماه، مرتضی رزاق کریمی، نازنین فراهانی، علیرضا امینی، شهاب حسینی، امیر سماواتی، مهوش قادری، محسن قاضیمرادی، سید محمد مهدی طباطبایینژاد، فرج الله سلحشور، روحالله حجازی، علی احمدزاده، فرشید نوابی، هومن اشکبوس، افشین هاشمی، کیوان کثیریان، سعید پرسا، محمدرضا برنجیان، امین میری، امیر اثباتی، مهرداد میرکیانی، شالیزه عارفپور، آتوسا راد، پرستو جلیلی، علی شادمان، بهزاد آزادی، سید محسن هاشمی، ناصر صفاریان، علیرضا رضاداد، شیرین بزرگمهر، حبیب رضایی، حبیب احمدزاده، مجید ماهیچی، علی نجفی، رخساره قائم مقامی، محمدرضا جانپناه، لیلی گلستان، سعید عیسایی، مجید شتی، محمود غفاری، فرزانه طاهری، رعنا جوادی، لیلا نقدىپرى، محمدرضا عباسیان، عبدالله خسروی، سیدرضا شکراللهی، شهرام جعفرینژاد، امیرحسین یزدانبد، یونس تراکمه، آزاده اخلاقی، نوشین جعفری، مجید برزگر، لیلی فرهادپور، نغمه ثمینی، خسرو سینایی، گیزلا وارگا سینایی، فتحالله جعفری جوزانی، سحر جعفری جوزانی، مهرداد صدیقیان، محسن مومنی شریف، محمد حمزهزاده، ایمان راد، علیرضا شجاع نوری، مونا زندی، طاها شجاع نوری، رضا شجاع نوری، صبا صمیمی، غزاله معتمد، الهام کردا، سعید چنگیزیان، رویا جاویدنیا، بهناز جعفری، بابک حمیدیان، اشکان خطیبی، عباس غزالی، پگاه اهنگرانی، هومن سیدی، مرجان اشرفیزاده، سینا گنجوی، حمید امجد، مهوش شبخ الاسلامی، زهره الحمدی، ناهید توسلی، فرهاد اصلانی، سید مسعود صفوی، امیر حسین ثنائی، مژگان فرحآور مقدم، تهمورث پورناظری، سهراب پورناظری، سیاوش سرمدی، مازیار میری، کاوه سجادی حسینی، مهران ملکوتی، سامان مقدم، علی قربانزاده، ژرژ هاشمزاده، پانتهآ پناهیها، علیرضا برازنده، آناهید روستا، کامیاب عشایری، لیلا پرهیزگار، نوید سجادی حسینی، کریم امینی، سجاد عظیمی، سیامک ادیب، امین قوامی، علیرضا حکیمزاده، اشکان فتاحی، جواد فراهانی، محمدرضا عزتخواه، صابر کامیان، اکبر دهقان، صادق مختاری، مینو عاشوری، محمدرضا امینزاده، ابراهیم مختاری
اساتید دانشگاه هنر تهران
سعید کشن فلاح، محمدرضا حسنایی، سید محسن هاشمی، صابر امامی، فرزان سجودی، فاطمه شکیب، حمید دهقانپور، اسماعیل بنیاردلان، حسین فرخی، محمد شهبا، اسماعیل شفیعی، فهیمه میرزا حسینی، مژگان فرحآور مقدم، معصومه علینژاد، مجید شیخ انصاری.
روزنامهنگاران و سایر اصحاب فرهنگ
محمد تاجیک، فرزانه ابراهیمزاده، امیر تودهروستا، آسیه امینی، ماهرخ شمس، نازنین موسایی، عسل عباسیان، نسرین بصیری، محسن اسکندری، عادل مقدس، مژگان جمشیدی، بیتا موسوی، زهرا حق شعار، پوریا آسترکی، مرجانه پورحسین، کیوان مهرگان، شهرزاد همتی، شیرین تولایی، مهدی گنجعلی، نگارخسروشاهی، دریا نیلچی، پریا پورنوری، نرگس توسلیان، منا افروغ، محمدرضا جهان پناه، سهیلا اکبری، پریسا فرمان، باربد گلشیری، بهروز شادلو، الهام زمانی، امیر احمدى آریان، علیرضا رمضانی، فیروزه صابر، نوشآفرین عاطفی، نیاز اسماعیلپور، مژده دانشپژوه، سعید عباسپور، افشین رضاپور، ناهید طباطبایی
لازم به ذکر است که تعداد افرادی که این نامه را امضا کردهاند، در حال افزایش است.